Yaşam Suyu
yaşam suyu." Latince kökenli bu terim, zaman içinde dönüşerek İskoç Galcesinde "uisge beatha" olarak söylenmiş, oradan "üski va" olarak okunmuş ve nihayetinde bugün bildiğimiz "whisky" kelimesine evrilmiş. Ağır alkoller arasında belki de en meşakkatli, en fazla sabır ve emek gerektiren içki olan viski, her damlasında geçmişin izlerini ve yolculuğunun hikâyesini hissettirir.
İnsanoğlunun fermantasyonu keşfetmesi, mayaları evcilleştirmesi binlerce yıl öncesine dayanır. Arpa, buğday gibi tahılların mayalar yardımıyla fermente edilmesi ve ardından alkol oranını yükseltmek için damıtılmasıyla ortaya çıkan bu içki, aslında bir anlamda damıtılmış biradır. Yani, viski yapabilmek için önce bira yapmayı bilmek gerekir. Teknolojinin ilerlemesiyle telefonun Nokia’dan iPhone’a evrilmesi gibi, viski de damıtma bilgisinin gelişmesiyle biranın üst seviyeye taşınmış hali olarak görülebilir.
Bu dönüşümün kökleri insanlığın yerleşik hayata geçişiyle atılmıştı. Göbekli Tepe, arkeologlara insanın yaşam biçimini anlatmakla kalmaz, aynı zamanda alkol kültürünün en eski tohumlarının burada atıldığını gösterir. Arpa ve buğdayın tarımıyla birlikte fermantasyon bilgisi gelişmiş, Mezopotamya ve Eski Mısır’da M.Ö. 3000’li yıllarda ilk damıtma araçlarının ilkel örneklerine rastlanmıştır. Ancak, Mısır uygarlığının çöküşüyle birlikte bu bilgi bir süre gizemini korumuş ve 11. yüzyılda Arap dünyasında yeniden şekillenmiştir.
Gezginler, savaşlar ve seyyahlar sayesinde damıtma sanatı Avrupa’ya, oradan İrlanda ve nihayetinde İskoçya’ya ulaştı. Bugün viski tarihindeki en eski yazılı kayıt, 1494 yılında İskoçya’daki bir manastırın belgelerinde geçmektedir. Zaman içinde viski, keşifler ve ticaret yollarıyla genişleyerek farklı kıtalara yayıldı. Amerika’nın keşfi dünya tarihini değiştirdiği gibi alkol tarihine de yeni bir yön verdi. 1600’lü yıllara gelindiğinde Amerikan viskileri dünya sahnesinde kendine yer bulmaya başlamıştı
Yorumlar
Yorum Gönder