Göçmen Kızı
Urla’nın eski taş sokaklarında, geçmişin ayak izleri hala yankılanır. Balkanlar’dan, Girit’ten, Midilli’den kopup gelen göçmenlerin hikayeleri, mutfaklarında ve bahçelerinde yaşamaya devam eder. İşte bu kokteyl de, o hikayelerden birine saygı duruşu niteliğinde: Göçmen Kızı.
Şimdi hayal et: Bir zamanlar Urla’ya yerleşen bir göçmen kız, çocukluğunun tatlarını özlüyor. Bahar geldiğinde bahçedeki yeşil erikleri topluyor, annesiyle birlikte kuzu kulağından ekşi soslar yapıyor, sevketi bostanı özenle hazırlıyor. Limon kabuklarını kurutup saklıyor, çünkü eski topraklar israfı sevmez. Yıllar geçse de, bu tatlar onun kimliğinde birer hatıra olarak kalıyor.
Ve şimdi, o hatıralar bir kokteylde canlanıyor.
Önce, damakta ferah ve baharatlı bir dans başlatan gin geliyor. Ardından citrus blend, göçmen mutfağının ekşi ve canlı notalarını yakalıyor. Ama işin sırrı, şevketi bostan cordial’i— Urla’nın göçmenlerinden miras kalan, hafif acımsı ve bitkisel bir dokunuş. Kuzu kulağı, hafif topraklı ve ekşi aromasıyla içeceğe derinlik katarken, son vuruşu yeşil erik yapıyor—tam bir bahar patlaması!
Sonuç mu? Göçmen Kızı, tıpkı Urla’nın hikayeleri gibi, ekşi-tatlı, hafif baharatlı ve nostaljik bir dokunuşa sahip. İlk yudumda geçmişe bir selam, son yudumda ise “Ah be, keşke biraz daha kalsaydı” dedirten o duygu.
Belki de en güzeli, bu kokteylin sadece bir içecek olmaması… Bir hatıra. Bir özlem. Bir hikâye.
Yorumlar
Yorum Gönder